De vorige dag waren we om 19 uur uit het hotel vertrokken om op tijd in het station aan te komen. De trein vertrok met een kwartiertje vertraging om 20u15 en de reis zou ongeveer twaalf uren duren. We waren echter al op voorhand verwittigd dat dit zou kunnen uitlopen. Na een treinreis van 13 uur en 30 minuten kwamen we uiteindelijk om 9u45 aan in Hué. Een ritje met de trein is wel eens plezant maar geef mij toch maar het vliegtuig om verre verplaatsingen te overbruggen.
We gingen snel naar het hotel om ons op te frissen want we hadden nog een drukke dag voor de boeg. Een vroege lunch hadden we in een nonnenklooster waar we een lekkere vegetarische maaltijd voorgeschoteld kregen.
Hué is vooral bekend vanwege de 7 mausolea van de keizers van de Nguyen-dynastie die er gelegen zijn. Ze werden tussen 1814 en 1931 ten zuiden van de stad gebouwd volgens de regels van feng shui. Wij bezochten er twee.
Tu Duc regeerde van 1848 tot 1883 en verwekte geen kinderen, ondanks zijn 103 concubines. Desalniettemin bouwde hij een sprookjesland voor zijn eeuwige rust voordat hij aan de pokken bezweek.
Binnen een 1500 meter lange muur liggen 50 grote en kleine bouwwerken. Na de bouw in 1867 gebruikte de keizer het terrein om de stormachtige politiek te ontvluchten, want tijdens zijn regering stond Vietnam zijn autonomie grotendeels aan Frankrijk af. Een van de redenen waarom Tu Duc geen populaire keizer was.
Het Xung Khiem-paviljoen, waar Tu Duc gedichten schreef, werd gebruikt voor opnames van de Franse film ‘Indochine’ uit 1992. Jammer genoeg stond het paviljoen in de steigers wegens uitgebreide renovaties.
De vier meter hoge stèle voor de graftombe van Tu Duc bevat een levensbeschrijving die door de keizer zelf werd geschreven en niet, zoals gebruikelijk was, door zijn opvolger. Deze memoires zijn grotendeels gewijd aan Tu Ducs grootste frustratie: de groeiende koloniale overheersing waardoor hij nauwelijks aan regeren toekwam.
Het mausoleum van Khai Dinh, die aan de macht was van 1916 tot 1925, ligt op een steile heuvel. Tijdens de regeerperiode van Khai Dinh bereikte de Franse invloed een hoogtepunt. Van de keizer is niet bekend dat hij heeft geprobeerd hieraan veel te veranderen. Liever liet hij zich fêteren in Parijs waar hij het standbeeld voor zijn tombe bestelde.
De spilzucht van Khai Dinh is overduidelijk: mozaïeken van keramiek en glas met gouden versieringen … Het mocht iets kosten. De keizer ligt begraven in een 9 meter diepe grafkelder onder zijn standbeeld. Khai Dinhs zoon Bao Dai (1926-1945) stierf in 1997 in ballingschap in Frankrijk waarmee de Nguyen-dynastie ten einde kwam.
De zeven verdiepingen tellende toren van de Thien Mu-pagode is het herkenningsteken van Hué. In 1601 voorspelde een godin dat degene die een pagode op deze heuvel boven de Parufmrivier zou bouwen, een belangrijke dynastie zou stichten. Nguyen Hoang speculeerde op de profetie, en zijn nageslacht tot aan Bao Dai, Vietnams laatste keizer, vormde het bewijs van haar wijsheid.
Terugkeren naar het hotel deden we via een zogenaamde ‘Drakenboot’ over de Parfumrivier.
Travel the world 