Het archeologische park van San Agustin bevat de grootste verzameling religieuze monumenten en megalithische sculpturen in Latijns-Amerika en wordt beschouwd als ’s werelds grootste necropolis. Het behoort tot de San Agustin-cultuur en werd in 1995 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed. Wanneer de beelden exact zijn gemaakt is onzeker, maar er wordt aangenomen dat ze tussen 5–400 na Christus zijn uitgehouwen. De oorsprong van de cultuur blijft een mysterie, omdat de site grotendeels niet is opgegraven.
De beelden werden voor het eerst beschreven door een Spaanse monnik, Fray Juan de Santa Gertrudis (1724–1799), die de landen Colombia (toen onderdeel van het nieuwe koninkrijk Granada), Ecuador en Peru in 1756–57 als missionaris bezocht. Hij ging midden 1756 door San Agustín en schreef over de beelden in zijn vierdelige werk ‘Maravillas de la naturaleza’ (Wonderen van de Wereld).
De beelden vertonen zowel antropomorfe als zoömorfe kenmerken (van krokodillen, vleermuizen en jaguars), met korte benen. Er werden ongeveer 300 beelden gevonden. Ze waren geverfd in felle kleuren, voornamelijk geel, rood, zwart en wit, maar tegenwoordig zijn er nog maar een paar gekleurd. De beelden variëren in hoogte waarvan de grootste 7 meter lang is. In andere regio’s van de archeologische vindplaats waar grote grafheuvels zich bevinden, zie je meer intimiderende figuren zoals slangen, kikkers en vogels op strategische plaatsen om de wacht te houden voor bescherming tijdens het hiernamaals.
Travel the world 