Kioto was schitterend geweest, maar het was tijd om te vertrekken naar de laatste stad, Tokio, waar we de laatste vier nachten van de reis zouden verblijven. We konden kiezen: 8 uren met de bus of 2 uren met de shinkansen, de hogesnelheidstrein. Het werd dus de shinkansen. Aan 250 km/u vlogen de uren voorbij en waren we in Tokio. Onderweg hadden we een beetje pech want bij goed weer heb je normaal gezien een goed zicht op Mount Fuji. De weergoden waren tegen ons, want meer dan het topje van de heilige berg kregen we niet te zien.
Tokio is eigenlijk geen echte stad, maar een van de 47 prefecturen of provincies van Japan. Alle 23 speciale wijken van Tokio worden als een aparte stad bestuurd en samen beslaan ze het gebied van de historische stad Tokio. Binnen deze zone wonen ongeveer 10 miljoen inwoners. De totale bevolking van de prefectuur Tokio bedraagt meer dan 15 miljoen inwoners. De prefectuur Tokio vormt het centrum van de agglomeratie Groot-Tokio, de op 1 na grootste metropool van de wereld met, afhankelijk van de meetwijze, tussen de 32 en 36 miljoen inwoners. Tokio is sinds 1868 de hoofdstad van Japan. De stad wordt als hoofdstad beschouwd omdat de regering er zetelt, het keizerlijk paleis er staat en de Japanse keizerlijke familie er domicilie houdt.
Ons hotel lag in de wijk Ueno en op wandelafstand van Ueno Park. Een eerste verkenning bracht ons naar een deel van Tokio dat we nooit verwachtten bij deze metropool: geen hoogbouw en kleine, smalle straatjes.
De wandeling bracht ons verder naar Ueno Park, het culturele centrum van Tokio. O.a. het Nationale Museum, het Museum van Westerse Kunst, het Natuurhistorisch Museum, het Wetenschapsmuseum, de opera en de dierentuin liggen in dit enorme park.
In dit park alleen al kan je m.a.w. enkele dagen spenderen. Dineren deden we in een van de ontelbare restaurantjes in de buurt van Ueno Station, op een half uurtje wandelen gelegen van het hotel.
