Vandaag beslisten we een tempelvrije dag te houden om een andere kant van Kioto te bekijken: de Botanische Tuin, het voormalige keizerlijke paleis, de Gion-wijk en, wat onze vaste afsluiter zou worden, het Centraal Station.
De Botanische Tuin van Kyoto werd gebouwd op 240.000 m² grond geschonken door bankiers en financiers van de rijke Mitsui-familie om de inhuldiging van keizer Taisho in 1924 te herdenken. Het is de oudste botanische tuin in Japan met meer dan 120.000 planten van 12.000 soorten. De tuin is onderverdeeld in verschillende secties: bamboetuin, bonsai-exhibitie, cameliatuin, kersenbomen, tuin in Europese stijl, Japanse iristuin en een lotusvijver. De botanische tuin viel in onbruik na de Tweede Wereldoorlog, maar werd nieuw leven ingeblazen in de jaren 1960.
De tocht met de bus naar de botanische tuin was een veertigtal minuten rijden. Een heel eind maar toch de moeite waard. Ieder seizoen staan er andere planten in bloei dus er is altijd wel iets te zien.
Na het bezoek was het al snel tijd om te lunchen. Dit deden we in een van de vele eettentjes in de buurt van het voormalige paleis. Voor omgerekend 5 euro kregen we een gigantische kom soep met noedels. Eigenlijk voldoende voor twee personen maar na het bezoek aan de botanische tuin hadden we stevige honger.
Kyoto Imperial Palace is het voormalige keizerlijk paleis van Japan. Sinds 1869, na de Meiji-restauratie, woont de keizer in Tokio. In 1877 werd besloten om het paleis als monument te behouden. Nu is het complex open voor het publiek. De gebouwen zelf kunnen niet bezocht worden, maar een uitgestippelde wandeling voerde ons door het enorme complex.
Net als overal in Kioto was ook hier de tuin een pareltje: perfect verzorgd en een streling voor het oog.
Ondertussen begon het al donker te worden en besloten we terug te keren in de richting van ons guesthouse. Gion is de één van de laatste en echte Geisha-wijken van Japan. Het is een prachtige oude wijk die je meeneemt naar het oude Japan. Je kan hier verdwalen tussen de oude Japanse houten gebouwen, theehuisjes en exclusieve Japanse restaurants. Hier kan je natuurlijk terecht voor je dosis traditionele Japanse kledij en architectuur.
De wijk bestaat namelijk bijna geheel uit houten gebouwen en kent nog vele Geisha’s en Maiko’s (geisha’s in opleiding) die in traditionele kimono’s rondlopen. Een Geisha is vanaf oudsher een traditionele Japanse muze voor artiesten en rijke Japanners. Ze gebruiken klassieke muziek, dans en zang om een avond vol entertainment aan te bieden. Dit is een ware vorm van kunst en wordt in geheel Japan erkent als cultuurerfgoed. Een Geisha is meestal gekleed in een kimono, pikzwart haar (soms pruik), witgezicht en fel rode lippen.
De avond afsluiten deden we in het Food Court van het Centraal Station.
Travel the world 