De eerste reisdag stond vandaag op het programma, maar gelukkig waren er voldoende bezienswaardigheden onderweg zodat dit geen verloren dag was.
Als eerste stopten we bij Nijino Matsubara, gelegen langs de kustlijn van Karatsu en beschouwd als een van de drie grootste en mooiste dennenbossen van Japan. Het bos is bijna 5 km lang, 1 km breed en bestaat uit ongeveer 1 miljoen Japanse zwart-pijnbomen. De geschiedenis gaat terug tot het begin van de 17e eeuw, toen Hirotaka Terasawa, de eerste heer van Karatsu, begon met het planten van dennenbomen op de duinen langs de kust voor de bescherming tegen de wind en het getij.
Na een wandeling door het bos en over het (vieze en vervuilde) strand zagen we in de verte ons eerste Japanse kasteel liggen: Karatsu Castle.
Karatsu Castle is een hirayamajiro, een kasteel gebouwd op een vlakte in plaats van een heuvel of een berg. Terasawa Hirotaka werd heer van Karatsu in 1595 en na de Slag bij Sekigahara in 1600 werd hij beloond met nog meer land rond Karatsu. In 1598 verliet hij Nagoya Castle, zijn oorspronkelijke kasteel, en begon hij van 1602 tot 1608 te bouwen aan een nieuw kasteel in Karatsu, met behulp van materiaal uit zijn voormalige kasteel. In juni 1869 werd het kasteel gesloopt en in de plaats werd Maizuru Park opgericht in 1877. De huidige donjon en een aantal andere structuren van het kasteel werden gereconstrueerd in 1966 om het lokale toerisme te stimuleren en om te functioneren als een lokaal museum.
Na een kort busritje was het tijd om te lunchen (uiteraard met sushi) en dat deden we in het rustige stadje Okawachiyama. De geschiedenis van keramiek in Okawachiyama begon 350 jaar geleden toen de shoguns er ovens bouwden om aardewerk te laten produceren, uitsluitend voor eigen gebruik. De site werd gekozen omdat het aan drie kanten omgeven wordt door bergen, waardoor het gemakkelijker was voor de shoguns om de technologie te beheersen, m.a.w. de pottenbakkers, die goed werden betaald, te verbieden om de vallei te verlaten. Hoewel de tradities vele eeuwen teruggaan heeft ieder van de 30 ovens zijn eigen kenmerkende stijl: sommigen produceren klassieke ontwerpen, andere ovens hebben hun technieken aangepast om moderne ontwerpen te produceren.
De volgende stop op het programma was Huis ten Bosch. Dit is de naam van een themapark in Japan, waarin een getrouwe replica van een Nederlands stadje met allerlei Nederlandse gebouwen is gemaakt, een idee van Yoshikuni Kamichika. In 1979 bezocht hij voor het eerst Europa, waarbij hij ook Nederland bezocht. Tijdens het bezoek aan Nederland raakte hij onder de indruk van de Nederlandse ervaring met het inpolderen van water. Hij was op zoek naar een unieke attractie voor de omgeving van de Omurabaai, een mooi gebied in Japan dat tot dan maar weinig toeristen trok. Denkend aan de eeuwenoude Nederlands-Japanse handelsbetrekkingen, waarbij de Nederlanders op een klein eiland net buiten Nagasaki een dorpje hadden gebouwd, besloot hij in Japan een moderne variant op Dejima te bouwen waarin Nederlandse stadsplanning werd gecombineerd met Japanse technologie. In 1983 ging het eerste deel van zijn wens in vervulling: hij liet bij Nagasaki een klein dorpje bouwen, dat hij Nagasaki Holland Village noemde.
In oktober 1988 begon de constructie van Huis ten Bosch. Yoshikuni Kamichika liet meer dan 6 kilometer kanalen graven, en meer dan 400.000 bomen en 300.000 bloemen planten. Ook liet hij replica’s van beroemde Nederlandse gebouwen bouwen. Om deze gebouwen zo echt mogelijk te laten lijken, werden de bakstenen uit Nederland geïmporteerd. Een van de gebouwen die nagebouwd zijn is paleis Huis ten Bosch. De replica huisvest een museum voor Japanse en internationale kunstenaars. De tuin van de Japanse replica is gebaseerd op een afgekeurd plan dat eigenlijk voor het origineel bedoeld was. Op 25 maart 1992 ging Huis ten Bosch open. Het bouwen had 2,5 miljard dollar gekost omdat veel geld geïnvesteerd werd in maatregelen om de natuur zo veel mogelijk te ontzien.
Vooraleer we in Nagaski aankwamen bezochten we nog snel Saikaibashi Park, beroemd omwille van de moderne en aardbevingsbestendige brug.
’s Avonds kregen we een geweldige tip voor een heerlijk restaurant. Op korte wandelafstand van het hotel aten we een heerlijk buffet met Japanse specialiteiten.