Al sinds de Han-dynastie meer dan tweeduizend jaar geleden was het gebruikelijk in Chinese steden om een of twee torens te hebben met een bel of gong. Vanaf de torens was het namelijk eenvoudig om legers, roversbendes of andere vernielzuchtige lieden te zien aankomen, zodat snel de bel geluid kon worden, de inwoners zich achter de stadsmuren konden verschuilen en de stadspoorten dichtgegooid konden worden. Aangezien er niet voortdurend kwaadgezinde lieden voor de poorten stonden en de torens er toch waren, kwamen de Chinezen al gauw op het idee de torens ook te gaan gebruiken om de tijd bij te houden. Het is met dit in het achterhoofd dat de Trommel- en Beltorens in Beijing gebouwd zijn. Toen Kublai Khan, kleinzoon van Dzjengis Khan, grootkhan van het Mongoolse rijk en stichter van de Chinese Yuan-dynastie (1271-1368) de hoofdstad van zijn rijk naar Beijing verplaatste gaf hij ook opdracht deze twee torens bouwen.
De Trommeltoren werd oorspronkelijk in 1272 gebouwd en stond destijds ook bekend als Toren van de Zeven Overheden, namelijk goud, hout, water, vuur, aarde, zon en maan. Van deze zeven kreeg vuur al gauw de overhand en niet veel later verging de Trommeltoren tot as. Tijdens de opvolgende Ming-dynastie (1368-1644) werd in 1420 door keizer Yongle een nieuwe Trommeltoren gebouwd, iets naar het oosten van de oorspronkelijke locatie zodat beide torens in het verlengde kwamen te liggen van de noord-zuid as waarop ook de verschillende toegangspoorten van Beijing en de Verboden Stad lagen. De Trommeltoren fungeerde daarna eeuwenlang als het gebouw waar de officiële tijd van het Chinese keizerrijk werd bijgehouden. Aanvankelijk werden hiervoor waterklokken uit de Song-dynastie (960–1279) die ze nog ergens hadden liggen gebruikt. Deze klokken waren via een mechanisme bevestigd aan een bronzen gong die elk kwartier geluid werd. Later werden deze waterklokken vervangen door langzaam brandende wierook om de tijd bij te houden. Uiteraard stond de Trommeltoren ook vol met trommels waar op belangrijke uren van de dag op getrommeld werd. Zo werd ‘s avonds om zeven uur 18 keer langzaam en vervolgens 18 keer snel op de grote trom geslagen, wat driemaal herhaald werd. Ook werd ‘s nachts elke twee uren op de grote trom geslagen om de nachtwacht in Beijing te wisselen. In tegenstelling tot de Beltoren, is de Trommeltoren sinds de laatste tien jaar wel weer in gebruik en wordt er tijdens het Chinese Nieuwjaar flink wat afgetrommeld.
Beijing’s Drum Tower was originally built in the 9th year (CE 1272) of the Zhi Yuan (CE 1264-1294) Period of the reign (CE 1260-1294) of Emperor Shizu (aka Kublai Khan) of the Yuan Dynasty. The building was known as the Qi Zheng (“Orderly Administration”) Tower. This tower was eventually totally destroyed in a fire, but rebuilt under the reign (CE 1294-1307) of the next Yuan Dynasty emperor, Emperor Chengzhong, in CE 1297.
However, the Drum Tower that belongs to the Bell and Drum Towers that form a part of the present-day “Capital Mall” arrangement of Beijing was totally revamped in CE 1420, as part of the construction of the Imperial Palace, under the reign (CE 1402-1424) of Emperor Yongle of the Ming (CE 1368-1644) Dynasty.
The Drum Tower was renovated again, this time in CE 1800, under the reign (CE 1735-1796) of Emperor Jiaqing of the Qing Dynasty (CE 1644-1911). In the post-Imperial era, in 1924, the name of the Drum Tower was changed to Ming Chi (“Acknowledging Shamefulness”) Tower in recognition of the many instances of humiliation that China had been subjected to by foreign powers, beginning with the humiliating invasions and territorial concessions of the so-called Opium Wars (the First Opium War was from 1839 to 1841; the Second Opium War was from 1856 to 1860), then the Eight-Power Allied Force invasion of Beijing in 1900 (the scars on the surface of the remaining original drum are sword marks that the drum received during the Chinese forces’ valiant defense of the Drum Tower under the 1900 invasion), and finally, the equally humiliating treatment at the hands of the Allied powers at the end of WWI, where the 1919 Treaty of Versailles bizarrely bequeathed Germany’s territorial concessions in China to Japan.
Numerous war objects that bear witness to China’s humiliation during its exchanges with foreign powers, in particular the Eight-Power Allied Force invasion of 1900, were put on public display in the Acknowledging Shamefulness Tower to remind the Chinese people of these humiliations, so that they might never occur again. The Drum Tower houses a set of 25 drums in varying sizes, though today only the main drum, the largest, is original – the rest are replicas.
Travel the world 