Ik zal niet zeggen dat we volledig fris en uitgerust aankwamen aan de grens tussen Argentinië en Paraguay, maar dankzij de luxebus hadden we toch wat kunnen slapen. De grensovergang was een ware belevenis. Na 12 uur in de nachtbus gezeten te hebben namen we aan het station een andere bus voor een ritje van vijf minuten. Daarna reden we tien minuten met de trein naar de echte grens. Na het invullen van enkele documenten en het tonen van ons paspoort waren we eindelijk in Paraguay. Daarna was het opnieuw de bus op voor een ritje van 15 minuten naar het hotel in Encarnacion. Omdat de grensovergang zo vlot verlopen was waren we zelfs te vroeg in het hotel: de kamers waren nog niet klaar …

’s Middags stond het bezoek aan twee voormalige missieposten op het programma. Jesús de Tavarangue was een jezuïetenklooster, gelegen in wat nu Itapua, Paraguay is. De ruïnes van de missiepost werden in 1993, samen met die van Trinidad, verkozen tot World Heritage Site. De constructie werd verschillende keren verplaatst tot het in 1760 gebouwd werd op de huidige locatie. De bouw was echter niet afgerond tegen de tijd dat de jezuïetenorde werd verbannen uit Paraguay in 1767. De grote kerk werd gebouwd als replica van de kerk van Sint- Ignatius van Loyola in Italië. Het zou een van de grootste kerken van die tijd geworden zijn, met een centrale structuur van 70 op 24 meter.
La Santisima Trinidad de Paraná, of de Allerheiligste Drie-eenheid van Paraná is de naam van een voormalig Jezuïetenklooster. Het is een voorbeeld van een van de vele jezuïetenmissies, kleine kolonies opgericht door de missionarissen op verschillende locaties in Zuid-Amerika, zoals Brazilië, Argentinië en Paraguay gedurende de 17e en 18e eeuw. Deze missies werden gebouwd als zelfstandige maatschappijen die het Spaanse koloniale leven integreerden met het christelijk geloof. Trinidad werd oorspronkelijk gebouwd in 1706. De beoogde zelfvoorzienende stad had een centraal plein, een grote kerk, een school, een museum en huisvesting voor de lokale Indiaanse bevolking. De verbanning van de jezuïeten uit de Spaanse koloniën in 1768 leidde uiteindelijk tot de stopzetting van Trinidad en de andere missies, die werden overgelaten aan verval en later werden verwoest omwille van de goudkoorts. Mede door de relatief recente bouw is Trinidad echter goed bewaard gebleven en is het uitgeroepen tot een van de twee UNESCO World Heritage Sites in Paraguay.
