Na de oorlog was er van een groot deel van het centrum van Berlijn niets meer over. Ook de panden van de Gestapo, SS, SD en Reichssicherheitshauptamt (RSHA) waren allemaal zeer sterk beschadigd. In de jaren ’50 werden ze afgebroken en kwam het terrein braak te liggen. Na de deling van Berlijn kwam de Prinz-Albrechtstrasse (hernoemd als Niederkirchnerstrasse) in de DDR te liggen, en het terrein zelf in het Westen. Aan de straatkant, die in de DDR lag, werd de Berlijnse muur opgetrokken en werd ook hier de stad in tweeën gedeeld. De West-Duitsers benutten het terrein jarenlang als verzamelpunt voor het vele puin uit Kreuzberg en een tijdje zelfs als autokerkhof.
In 1987 word het terrein opgeruimd en de fundering van het Gestapo-gebouw blootgelegd. De kelders – nog in zeer herkenbare staat – waren door de Gestapo gebruikt als gevangeniscellen, geïmproviseerde martelkamers en executiekamers. Bewust van het historische belang van deze plek, werd al snel besloten om hier een tentoonstelling bij te maken. Daarbij werd veel samengewerkt tussen de Oost-en West-Duitsers, omdat het terrein op een gevoelig stuk grens lag.
De aanvankelijk kleine tentoonstelling over de kelders van het oude Gestapo-pand, groeide uit in een veel grotere tentoonstelling over de verschrikkingen van de Nazi’s in het algemeen. Vanaf 1992 werd er onderhandeld over een passend documentatiegebouw op het terrein, uiteindelijk werd er zelfs met de bouw begonnen maar ging de aannemer failliet en werd het eerste bouwbeginsel weer afgebroken. In 2005 werd er een wedstrijd uitgeschreven voor het ontwerp van het nieuwe gebouw en zo werd uiteindelijk in 2010 het nieuwe documentatiecentrum voor de Topographie des Terrors geopend.
De tentoonstelling binnen in het gebouw heet ‘de plattegrond van de terreur’, over de Gestapo, SS, SD en het Reichssicherheitshauptamt aan de Wilhelm- en Prins-Albrecht-Strasse. In dit gedeelte wordt uitgelegd hoe Hitler aan de macht kwam en hoe de macht steeds verder werd uitgebreid met gruwelijke terreur binnen het Derde Rijk. Ook wordt uitgelegd wat voor organisaties de Gestapo, SS en RSHA waren, hoe ze waren opgebouwd en hoe de Gestapo en SS concentratiekampen lieten bouwen en in gebruik namen, met alle gruwelijke gevolgen van dien.