De Johanneskathedraal is een van de oudste kerken van de stad en de belangrijkste kerk van het aartsbisdom Warschau. De kerk werd oorspronkelijk gebouwd in de 14de eeuw en diende als een kronings- en begrafenisplek voor diverse hertogen van Mazovië. Hier stond een houten kerk die door een stenen kerk werd vervangen. In 1602 stortte de kerk in, waarna hij in de daaropvolgende jaren diverse keren werd herbouwd. In de 18de eeuw werden hier de koningen van Polen gekroond, koninklijke huwelijken gesloten en koninklijke begrafenissen en begrafenissen van belangrijke personen verzorgd.
Nadat de kerk in 1798 een kathedraal was geworden, werd zij in 1836 verbouwd in een Engelse neogotische stijl. Ze werd volledig verwoest door de Duitsers tijdens de Opstand van Warschau (augustus-oktober 1944). De kathedraal was een plaats van strijd tussen opstandelingen en het oprukkende Duitse leger. De Duitsers slaagden erin een tank geladen met explosieven in de kathedraal te brengen en een enorme explosie verwoestte een groot deel van het gebouw. Na de ineenstorting van de opstand boorde het Duitse Vernichtungskommando (Vernietigingsdetachement) gaten in de muren voor explosieven en blies de kathedraal op, waarbij 90% van de muren werd vernietigd.
De kathedraal werd tussen 1948 en 1956 onder leiding van architect Jan Zachwatowicz herbouwd. Het gebouw werd bij de restauratie gereconstrueerd in de oorspronkelijke gotische stijl, waardoor ze het uiterlijk van vóór de verbouwing van 1836 terugkreeg.
De kathedraal heeft een stervormig gewelf. In de rechter zijbeuk zijn de epitafen van de Poolse presidenten Piłsudski en Paderewski aangebracht, verder bevinden zich er het grafmonument van de laatste hertogen van Mazovië en het altaar van de heilige Maksimilian Kolbe.
Travel the world 